I HAD IT ALL
Ik was 24 toen ik door Microsoft gevraagd werd om bij hen te komen werken. Een paar maanden later had ik een lease auto, vloog ik op 1 dag heen en weer naar Parijs voor een bespreking, sliep ik weken in de mooiste hotels van Amerika en bezocht ik op kosten van het bedrijf maandelijks een andere Europese stad. De eerste keer dat ik één van die dingen meemaakte was ik wekenlang in de wolken. Daar was ik dan, net student af (ik woonde nog met 2 huisgenoten) en ik vloog naar Amerika om daar in een suite te verblijven die zeker 2 keer zo groot was als mijn eigen huis. Bij het volgende avontuur duurde deze ‘high’ misschien nog een weekje, en tegen de tijd dat ik voor de zoveelste keer naar London vloog en opgehaald werd door een auto waar ik op de achterbank mijn benen kon strekken (ik ben 1,83 mtr) deed het me nog nauwelijks iets.
Ik was net 26 toen ik ontslag nam en vertrok naar Zuid-Afrika. Zonder precies te snappen waarom wist ik dat als ik het pad zou blijven volgen waar ik op was, ik geen leuk mens zou worden. Inhoudelijk motiveerde het werk me niet enorm, dus het geld en de ‘benefits’ zouden me daar houden. De reacties van mijn collega’s waren vol ongeloof en schok. Hoe kon ik zo’n mooie baan, en vooral zoveel zekerheid achter me laten.
Terugkijkend op die beslissing kan ik nu zien dat het me om zingeving ging. Ondanks dat ik het jongeren (op bijvoorbeeld de MBO’s waar ik training geef) vaak hoor zeggen als ze fantaseren over de toekomst “ik wil later rijk worden”, kan het hebben van geld ons nooit echt vervullen. Geld mag z’n belangrijkheid hebben; het kan ons leven comfortabel maken, en het kan deuren openen. Maar de wezenlijke verlangens in het hart worden niet vervuld door het hebben van geld. Hoe gewoon was het vroeger (de generatie X) om je in het leven te richten op het verkrijgen van (financiële) zekerheid. Maar de huidige generatie, die aan het begin van hun carrière staan, zoekt naar hele andere dingen in het werk, waaronder zingeving.
Hierdoor hebben vraagstukken die vroeger puur privé waren hun intrede gedaan op de werkvloer. Identiteitsvraagstukken, de zoektocht naar wie je in essentie bent, is niet iets wat rond het 50e levensjaar in de privésfeer wordt uitgezocht. De vraag leeft continue. En het onderscheid tussen de werkvloer en het privéleven wordt alleen maar kleiner. Hoe ga je hier als bedrijf mee om? Het volstaat niet meer om wat mindfulnes training aan te bieden, of misschien een alternatief coach-traject aan te bieden als iemand is vastgelopen. De zingevings-vraag is inherent onderdeel van de keuzes die gemaakt worden qua baan en carrière.
Ik ben naar het buitenland vertrokken om me met de vraag “wie ben ik” bezig te kunnen houden, maar dat is niet nodig. Het gebeurt nog steeds veelvuldig dat er gedacht wordt dat als je maar uit je huidige omgeving vertrekt en ergens naartoe gaat waar alles open ligt je zult ontdekken wie je echt bent. En als je jezelf al vindt, daar in de Andes tussen de Alpaca’s, dan raak je jezelf onherroepelijk snel kwijt zodra je weer thuis bent. Maar het kan ook hier, gewoon als onderdeel van je leven zoals het is.
De neiging om vervulling, zingeving en geluk in de omstandigheden buiten jezelf te zoeken is groot; we zoeken de juiste baan, de perfecte relatie of ontwikkelen ons tot een betere versie van onszelf door allerlei trainingen. Daarbij vergeten we datgene waar spirituele tradities al eeuwenlang op wijzen; dat je al lang DAT bent waarnaar je op zoek bent. De weg naar geluk is er niet één van de dingen verzamelen waarvan we denken dat ze ons gelukkig maken. Het is er een van afpellen; van doorzien welke conditioneringen en overtuigingen ons in de weg zitten om een leven vol vervulling te leven. Met de juiste handvaten ontdek je dat alles wat je zoekt aanwezig is in de werkelijkheid van Hier en Nu.
Geluk vind je niet door het veranderen van de omstandigheden van je leven, maar door je te realiseren wie je ten diepste bent.
- Eckhart Tolle -